Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
beyazlı — sf. Beyazı bulunan Kavisli yollarına kakılmış beyazlı siyahlı çakıl taşları henüz sulanmış. R. H. Karay Birleşik Sözler karalı beyazlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
cıvık — sf., ğı 1) Fazla suyla karıştığı için biçimini koruyamayacak kadar sulanmış Cıvık kar. Cıvık hamur. Cıvık çamur. 2) mec. Soğuk ve can sıkıcı şakalar yapan (kimse) Birleşik Sözler cıvık mantarlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
çakıl taşı — is., min. Deniz kıyılarında veya derelerde suyun aşındırması ile sivrilikleri kaybolmuş, toparlak veya badem biçiminde ufak bir taş türü, çakıl Kavisli yollarına kakılmış, beyazlı siyahlı çakıl taşları henüz sulanmış. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
ıslak — sf., ğı 1) Suya batırılmış, üzerine su dökülmüş veya yağmurdan ıslanmış olan İkisi de gözlerinin ıslak, kalplerinin hüzünlü olduğunu anlamışlardı. H. E. Adıvar 2) Herhangi bir nedenle yaşarmış, sulanmış Hastanın soğuk terle ıslak alnına avucunu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tifo — is., tıp, Yun. Kirli sularda, bu sularla sulanmış sebzelerde bulunan, ortalama üç hafta süren, ateşli ve tehlikeli bir bağırsak hastalığı, karahumma … Çağatay Osmanlı Sözlük
alaqora — (Bakı) dəyməmiş, azca sulanmış üzüm. – Qalxozçılar alaqoradan yaxşı turşirin bişirədü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tiğ — f. 1) qılınc, xəncər; 2) ülgüc. Tiği abdar sulanmış qılınc; tiği cəfa’ zülm qılıncı, cəfa xəncəri; tiğihilal əyri qılınc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
arat — is. k. t. Şumlanıb sulanmış, toxum səpilmiş yer. // Toxum səpmədən əvvəl şumun sulanması. Arat torpağın fiziki xassəsini yaxşılaşdırır. – Arat olunmuş torpaq yaxşı qurumayıb, havalar mane olur. M. Hüs.. Arat(a) qoymaq, arat eləmək – toxum… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lırt — sif. 1. Çox dəyib sulanmış. Lırt armud. Lırt əzgil. 2. məc. Süst, ət kimi boş. Lırt olmaq (süst olmaq, əzginləşmək, süstləşmək) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sulanmaq — f. 1. Bax suvarılmaq. Əkin sahələri sulanıb. – Bağçanın ortasında yenə də dördkünc bir çarhovuz vardı, . . bu hovuzdan bağça sulanırdı. Ə. Ə.. Ancaq əkilən ağacların bir qismi Mingəçevirin yandırıcı hərarətinə davam gətirə bilmir, vaxtında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzəl — <ər.> 1. is. Əvvəli, ibtidası olmayan keçmiş zaman (əbəd müqabili). Səbəb nə oldu ki, peymanü əhdi sındırdın? Vəfavü əhdə əzəl etibar edən sən idin. X. N.. 2. zərf Əvvəl, irəli, qabaq, ilkin, əvvəlcə, qabaqca. Əzəl sən gəl. – Əzəl bunu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
